Νεώτερα Μνημεία

  • Παραδοσιακοί οικισμοί,Ελάτη.
  • Ένα ορεινό χωριό μέσα στα έλατα ! Η Ελάτη, το μεγαλύτερο χωριό του ορεινού όγκου των Τρικάλων,  είναι χτισμένη αμφιθεατρικά, σε ύψος 950 μέτρων, στις πλαγιές του Κόζιακα, ενός βουνού απέναντι από τα Μετέωρα. Είναι ορμητήριο για πολλές διαδρομές σε δασικά  μονοπάτια, γι’ αυτό και είναι αγαπημένος προορισμός των φυσιολατρών αλλά και των σκιέρ, αφού κοντά της βρίσκεται το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου.  Η Ελάτη των τελευταίων δεκαετιών γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη.
  • Ελάτη Περτούλι Περισσότερα...

νερόμυλοι, νεροτριβές

νερόμυλοι, νεροτριβές

Νεροτριβή Πύλης Τρικάλων

 

 Το Μουσείο Υδροκίνησης & Νερόμυλου στην Πύλη Τρικάλων. 

Στις όχθες των παραποτάμων και των ρεμάτων του 'Ασπρου και του Πηνειού βρίσκονται- αναφέρει ο ερευνητής- μικρά και μεγάλα πέτρινα κτίσματα, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι ερειπωμένα. Είναι τα νεροπρίονα και οι νερόμυλοι, συνδυασμένοι με μαντάνια και ντριστέλες ή νεροτριβές, έργα πρωτόγονα, που όμως εξυπηρετούσαν τέλεια τις ανάγκες και προσέφεραν μεγάλη βοήθεια στους ντόπιους πληθυσμούς, συντελώντας στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας.

Περισσότερα...

Τα επιβλητικά μονότοξα και πολύτοξα πέτρινα γεφύρια του Ασπροποτάμου

Τα επιβλητικά μονότοξα και πολύτοξα πέτρινα γεφύρια του Ασπροποτάμου έργα μεγάλα  και δύσκολα για την εποχή τους, ακόμα  και σήμερα προκαλούν τον θαυμασμό και την περιέργειά μας. Οι απλοί άνθρωποι που πάντα  στέκονται με δέος μπροστά σε κάθε μεγάλο κατασκεύασμα, δεν ήταν δυνατόν να δεχθούν πως κάποιοι όμοιοί τους μπόρεσαν να χτίσουν τούτα τα γεφύρια, χωρίς τη βοήθεια κάποιας ανώτερης δύναμης. Μία δύναμη που έπρεπε να την εξευμενίσουν, θυσιάζοντας προς τιμήν της κάτι πολύτιμο. Γι᾽ αυτό και η λαϊκή μυθοπλασία θέλει ανθρωποθυσία στο θεμελίωμά τους. 
gkika
 
monoto3a gefiria
Περισσότερα...

γεφύρια και πετρόχτιστα μονοπάτια

γεφύρια,  διατηρημένα πετρόχτιστα μονοπάτια

palaiokarya-bridge-bypanagiotisassonitis

 

το γεφύρι της Παλαιοκαρυάς 

Περισσότερα...

Το Χαλίκι Τρικάλων

Σύμφωνα με την παράδοση το Χαλίκι αποτελούνταν από δύο οικισμούς. Ο ένας βρίσκονταν στη θέση κρανιές κοντά στους Αγίους Αποστόλους και ο άλλος στη θέση παλιομανάστηρο κοντά στη βρύση <<σκάλα>>. Αποφάσισαν να μεταφέρουν το χωριό στη σημερινή τοποθεσία όταν κάποιος βοσκός βρήκε την εικόνα της Αγίας Παρασκευής εκεί που είναι η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Κάθε φορά που οι κάτοικοι έπαιρναν την εικόνα και την πήγαιναν στην Χαλίκι Ασπροποτάμουεκκλησία των Αγίων Αποστόλων,την εικόνα την ξανάβρισκαν στο ίδιο σημείο. Έτσι πήραν την απόφαση να μεταφερθεί το χωριό στο σημείο που είναι σήμερα.
ΧΑΛΙΚΙ
Σύμφωνα με τον κώδικα 221 της μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων το Χαλίκι παρουσιάζετε να υπάρχει ήδη ως οικισμός από τις αρχές του 10ου αιώνα. Το 1332, έχουμε την πληροφορία και πάλι από βυζαντινό χρυσόβουλο, για την ύπαρξη του χωριού Χαλίκι, γεγονός που μας κάνει να υποθέσουμε πως ήταν σίγουρα παλιότερη εγκατάσταση από το 1332. Κατά τον 17ο αιώνα πληροφορίες αναφέρουν πως ένα μέρος των κατοίκων του Χαλικίου αναγκάστηκαν να εκπατριστούν. Πριν από αυτή την έξοδο κάποιες παραδόσεις αναφέρουν πως το Χαλίκι είχε 1.000 οικογένειες. Στα τέλη του 18ου αιώνα οι κάτοικοι του Χαλικίου περιόρισαν τις καλλιέργειες τους και στράφηκαν περισσότερο στην ημινομαδική κτηνοτροφία. Σ'αυτή τους την προσπάθεια ατύχησαν και έχασαν τόσο τα χωράφια τους όσο και τα κοπάδια τους. Τότε αναγκάστηκαν να στραφούν στις μεταφορές και οι περισσότεροι έγιναν αγωγιάτες-κυρατζήδες. Έτσι στα 1809 το Χαλίκι σχεδόν ερήμωσε λόγω του συλλογικου χρέους που ανέρχονταν σε 3.000 λίρες. Εξαίρεση αποτελούσε το Χαλίκι από τα άλλα χωριά του Ασπροποτάμου που ελέγχονταν από ισχυρές οικογένειες αρματολών, κοτζαμπάσηδων καιμεγαλοτσελιγκάδων όπου υποτάσσονταν οι υπόλοιποι κάτοικοι. Στο Χαλίκι τη διοίκηση του χωριού είχε αναλάβει ένα συμβούλιο αρχόντων(αούσλι ντι νχαρ) όπως οι Δημάκης, Βάκης, Φίλος και άλλοι. Οι οικογένειες αυτές ανέπτυξαν ένα ισχυρό πλέγμα δεσμών μέσω των επιγαμιών και των συγγενικών σχέσεων αποσκοπώντας στην ενίσχυση της θέσης και του ρόλου τους. Σύμφωνα με παραδόσεις οι αρχοντικές οικογένειες των Τουρτούρη από τους Καλαρίτες, Κωλέττη από το Συρράκο και Χατζηπέτρου από το Νερα ϊδοχώρι συγγένευαν μεταξύ τους γιατί μέλη τους είχαν παντρευτεί γυναίκες της οικογένειας Δημάκη από το Χαλίκι. Χαλίκι ΑσπροποτάμουΤο 1770 δυο ισχυροί δημογέροντες ο Δημάκης και ο Γιωργάκης από το Χαλίκι βρέθηκαν σε έντονη αντιπαράθεση. Οδηγήθηκαν στη Λάρισα για την εκδίκαση και επίλυση της αντιπαράθεσης συνοδευόμενοι από πάρα πολλούς υποστηρικτές. Στις 9 Μαρτίου του 1770 οι Τούρκοι άρπαξαν την ευκαιρία και κατέσφαξαν το συγκεντρωμένο πλήθος των αντιδίκων. Μέσα σε μια μέρα εξόντωσαν μέχρι και 3.000 ανθρώπους και απαλλάχθηκαν από το δυναμικότερο στοιχείο των Βλάχων του Ασπροποτάμου. Την εποχή αυτή ο Αλή Πασάς στην αρχή της σταδιοδρομίας του είχε βρεθεί σε αντιπαράθεση με συγγενείς του και άλλους ισχυρούς Τουρκαλβανούς τοπάρχες είχε αναζητήσει καταφύγιο στον Ασπροπόταμο και βρέθηκε στη δούλεψη των Δημακαίων στο Χαλίκι. Τότε πέρασε απ'το χωριο και ο Κοσμάς ο Αιτωλός που προφήτεψε εκεί την άνοδο και την πτώση του Αλή. Επίσης προφήτεψε και για το δέντρο που υπάρχει φυτρωμένο στη σκεπή του ιερού στον Άγιο Γεώργιο. Το 1816 ο ληστής Καταραχιάς κατέστρεψε το Χαλίκι, καθώς οι κάτοικοι δεν ήταν σε θέση να του παραδώσουν το ποσό που απαιτούσε. Μετά τον εμπρησμό του χωρίου ένα μέρος των κατοίκων έφυγε κρυφά και σκόρπισε σε διάφορα μέρη της Μακεδονίας. Αν και ο Αλή Πασάς φέρεται να είχε καλές σχέσεις με τους προκρίτους του Χαλικίου η επίθεση του Καταραχιά ίσως να ήταν σχέδιο του Αλή. Πολλοί Χαλικιώτες έφυγαν από το χωριό τους μπροστά στην επιθυμία του Αλή να το μετατρέψει σε τσιφλίκι του. Οι Χαλικιώτες πήραν μέρος στην επανάσταση του 1821 για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού. Στις 23 Οκτωβρίου του 1943 το χωριό κάηκε από τους Γερμανούς και σώθηκαν ελάχιστα σπίτια δείγματα της ασπροποταμίτικης αρχιτεκτονικής. συμφωνα με την ιστοσελιδα www.haliki.comxa.com

Choose language

elenfrdeitessv

Who's Online

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 86 επισκέπτες και κανένα μέλος