Τα χωριά και οι τόποι πέριξ της οροσειράς του Κόζιακα είναι μια από τις πιο σημαντικές διαδρομές που μπορεί να επιλέξει ο επισκέπτης στα Τρίκαλα. Ο Κόζιακας, είναι το βουνό που διαχωρίζει ανατολικά το πεδινό τμήμα του Κάμπου των Τρικάλων από τον ορεινό όγκο της Νότιας Πίνδου. Υπάρχουν μόνο δύο περάσματα από τον Θεσσαλικό κάμπο προς τα ορεινά χωριά και την Ήπειρο και αυτά είναι το νότιο άκρο του βουνού με είσοδο από την Πύλη και το βόρειο με είσοδο από την Καλαμπάκα.
Επιλέγοντας τη διαδρομή από τη βόρεια είσοδο για το γύρο του Κόζιακα συναντάμε:
Τα χωριά Δήμου Καλαμπάκας, Βασιλική, Θεόπετρα και Περιστερά, περνάμε το χωριό Διάβα, Αμπέλια, Αηδόνα, Γλυκομηλιά, Καλογριανή, Παλαιοχώρι και Χρυσομηλιά.
Τα χωριά Δήμου Πύλης Πύρρα, Νεραϊδοχώρι, Περτούλι, Ελάτη, Βροντερό, Καλόγηροι, Πύλη
Τα χωριά του Δήμου Τρικκαίων, τους οικισμούς Ξυλοπάροικο, Γοργογύρι, Πρόδρομος, Γενέσι και Πρίνος.
Καθοριστικό φυσικό στοιχείο που παίζει ρόλο για το κλίμα της πόλης αλλά και την χαλαρή της ατμόσφαιρα, είναι ασφαλώς το ποτάμι, ο Ληθαίος. Ο Ληθαίος είναι ένα από τα τέσσερα ποτάμια των Τρικάλων (Ληθαίος, Αγιαμονιώτης, Πηνειός, Κουρμέκης) και διασχίζει την πόλη των Τρικάλων. Αποτελεί παραπόταμο του Πηνειού ποταμού. Πηγάζει σε ύψος 500 μ. από τα Αντιχάσια όρη έχει μήκος 36 χλμ. και εκβάλλει στον Πηνειό, σε ύψος 108 μ. λίγο έξω από την πόλη των Τρικάλων. Τα νερά του χρησιμοποιούνται για άρδευση 14.000 στρεμμάτων περίπου. Παλιότερα ήταν επικίνδυνος, είχε πνίξει την πόλη στην πλημμύρα του 1907.
Ο ποταμός είναι στην καθημερινή κουβέντα για τους Τρικαλινούς και τους επισκέπτες και αποτελεί μοναδικό αξιοθέατα της πόλης. Δεδομένου ότι διασχίζει τα Τρίκαλα, οι όχθες του συνδέονται με δέκα γέφυρες, οι μισές από τις οποίες είναι πεζογέφυρες.
Ο περίπατος στις όχθες του Ληθαίου προσφέρει παχιά σκιά το καλοκαίρι από το παραποτάμιο δάσος από πλατάνια, αγριοκαστανιές και κουτσουπιές. Εδώ ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει και να ακούσει αρκετά είδη πουλιών ανάλογα με την εποχή. Χαρακτηριστικό είναι το μελωδικό τραγούδι του κότσυφα, το τίναγμα των φτερών του κύκνου, το γοργό τρεχαλητό του σμήνους πάπιας και χήνας που φωλιάζουν σε ειδικά σπιτάκια στις όχθες και μεγαλώνουν τα μικρά τους. Το φθινόπωρο τα φύλλα πέφτουν, τα χρώματα αλλάζουν ξεκινώντας από το βαθύ πράσινο, στο καφέ, στο κόκκινο και στο γκρίζο.
Είναι γνωστό ότι οι ποταμοί που διασχίζουν πόλεις, λειτουργούν και ως αεραγωγοί που εισάγουν φρέσκο αέρα και ρυθμίζουν το μικροκλίμα των πόλεων. Πόσο μάλλον που ειδικά στην περίπτωση των Τρικάλων, το ποτάμι είναι πολύ προσεγμένο. Δεν βλέπεις πουθενά σκουπίδια ή μπάζα, όπως συμβαίνει σε άλλα ποτάμια και ρέματα της χώρας. Αντιθέτως εδώ έχουν γίνει έργα διευθέτησης της όχθης του Ληθαίου, φιλικά προς τον πολίτη, τον περιπατητή, τον ποδηλάτη, τα παιδιά. Μπορείς να περπατήσεις σε διαμορφωμένο μονοπάτι και να διασχίσεις όλη την πόλη, περνώντας κάτω από τις γέφυρες, με πιο σημαντική την κεντρική γέφυρα η οποία είναι τοξωτή και μεταλλική, κατασκευάστηκε στη Γαλλία το 1886 από Γάλλους μηχανικούς (ανακατασκευάστηκε το 1996) και ενώνει την οδό Ασκληπιού (εμπορικό δρόμο) με την κεντρική πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου.
Στο σημείο αυτό ο επισκέπτης μπορεί να ανέβει στη παλιά αυτή γέφυρα και να κατευθυνθεί στον ευρύχωρο πεζόδρομο της οδού Ασκληπιού με τα σύγχρονα καταστήματα και τα καφέ της πόλης.
Τα Μετέωρα είναι ένα από τα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO που χαρακτηρίζουν και αναδεικνύουν την γη των Τρικάλων σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο. Παρά την επιβλητική τους διάσταση στο χώρο δεν είναι όμως μόνο ένα φυσικό και πολιτιστικό μνημείο. Έχουν σφραγίσει την ταυτότητα και την εξέλιξη της τοπικής ιστορίας. Εδώ, το ηθικό και πνευματικό κεφάλαιο μετασχηματίζεται ανά τους αιώνες και διαμορφώνει κοινωνικές, πολιτιστικές και οικονομικές αξίες που ανατροφοδοτούν την τοπική δημιουργικότητα.
Αυτές οι διαχρονικές αξίες άντεξαν μπροστά στα σαρωτικά κύματα της ισοπεδωτικής βιομηχανικής κουλτούρας, όπως οι βράχοι πάνω στους οποίους χαράχτηκαν αυτές οι αξίες ως φωτεινά παραδείγματα ανθρώπινης έμπνευσης και συλλογικής δημιουργίας.
Αντικρίζοντας μπροστά μας αυτό το μοναδικό θαύμα της φύσης και πνευματικής δημιουργίας μας προκαλεί, να αναστοχαστούμε πως, ο τελευταίος αιώνας της εκβιομηχάνισης δεν μπορεί να υποκαταστήσει όλες τις αξίες της ζωής, τις ανάγκες επικοινωνίας και ψυχαγωγίας του ανθρώπου που πραγματώνονται μέσα στη κοινότητα.
Έτσι, ο βιοτουρισμός των Τρικάλων δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη πηγή έμπνευσης και νέες μορφές ανάπτυξης από τα Μετέωρα στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας.
Αναζητώντας το πνεύμα του τόπου, την ανθρώπινη δημιουργία και εμπειρία σε ένα πλούσιο φυσικό περιβάλλον δεν έχουμε παρά να επισκεφθούμε τους πολιτιστικούς χώρους και τα μουσεία της περιοχής που εκθέτουν στοιχεία της φυσικής και πολιτιστικής ιστορίας. Ενδεικτικά:
-Το Σπήλαιο της Θεόπετρας, λίγα χιλιόμετρα πριν από τα Μετέωρα, μας δίνει στοιχεία της αρχέγονης πορείας του ανθρώπου στην περιοχή.
-Τα Μετέωρα και οι πολιτιστικοί του θησαυροί για τον θρησκευτικό τουρισμό.
-Το Μουσείο της Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μανιταριών στην Καλαμπάκα.
-Το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας και Ιστορίας της Ελληνικής Εκπαίδευσης, την διαδρομή της νεοελληνικής ιστορίας μέσα από τα σχολεία.
-Το Κτήριο Ψηφιακής Προβολής της Ιστορίας και του Πολιτισμού των Μετεώρων, κάτω από τους θεόρατους βράχους των Μετεώρων, στα όρια της Καλαμπάκας λειτουργεί ως πλανητάριο.
-Το Πάρκο και ο Μύλος Ματσόπουλου, μαζί με την ανάδειξη του αρχιτεκτονικού πλούτου, ένα θαυμάσιο δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, προσφέρει ένα χώρο φανταστικής εμπειρίας για τα παιδιά.
Πολλά ακόμη στοιχεία στις πολιτιστικές διαδρομές:
http://biotour-trikala.eu/index.php/biotourismos/proskinimatikes-diadromes
Σελίδα 3 από 3