Το χωριό Περτούλι

Το Περτούλι πρωτοαναφέρεται στον κώδικα 221/8α της Μονής Βαρλαάμ στις αρχές του 10ου αι., ενώ στα 1720 επειδή έπεσε επιδημία πανούκλας ερημώθηκε και ξανακατοικήθηκε από τον Τριαντάφυλλο Χατζή Μπέρτα στον οποίο, κατά μία εκδοχή οφείλεται και το όνομα του χωριού (Μπερτούλι, το χωριό του Μπέρτα).

Το όνομα Περτούλι συναντάται και σε κατάστιχο του Μεγάλου Μετεώρου ,το 1741 όπως και σε αναφορά των κατοίκων του Ασπροποτάμου προς τον πασά των Τρικάλων το 1841. Τον Ιούνιο του 1823 κάηκε από τον Αρβανίτη Σελιχτάρ Μπόδα μαζί με το Νεραϊδοχώρι και την Πύρρα και έτσι καμένα τα βρήκαν όταν τα επισκέφθηκαν το 1826, ο Στουρνάρης και ο Κασομούλης. Το Περτούλι ξαναχτίζεται στα 1841 όπως και ο πύργος του Χατζηγάκη, εγγονού του Χατζή Μπέρτα που σώζεται μέχρι σήμερα. Το 1943 η ιστορία επαναλαμβάνεται για το Περτούλι καταστρέφεται γιατί ήταν η έδρα του Κοινού Γενικού Στρατηγείου των ελληνικών αντιστασιακών οργανώσεων και  των Άγγλων. Για αυτά που θα συναντήσουμε και θα δούμε στην περιοχή μας δίνει μια γεύση ο ναός της Αγ. Κυριακής που συναντάμε μόλις μπαίνουμε στον οικισμό του Περτουλίου και που το πανηγύρι την ημέρα της γιορτής της είναι ανεπανάληπτο και αφήνει αξέχαστες στιγμές. Το Περτούλι, περιτριγυρισμένο από τα βουνά Νεράϊδα, Κόζιακας, Λουπάτα και Αυγό και γεμάτο από πυκνά δάση, καταπράσινα λιβάδια, αγριολούλουδα που με την πολυχρωμία τους ξεπετάγονται δίπλα στα ψηλά έλατα και τα τρεχούμενα νερά του χειμάρρου που γεμίζουν με υδρόβια φυτά.  Το εκκλησάκι των Αγ. Αποστόλων, μια άσπρη μινιατούρα μέσα στο καταπράσινο τοπίο, που γίνεται ακόμα πιο γραφικό και πανέμορφο όταν το χιόνι σκεπάζει την περιοχή και προσφέρει μια εικόνα που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους εάν δεν τη ζήσει από κοντά.  Πασίγνωστα όσο και ονειρεμένα είναι τα Περτουλιώτικα λιβάδια, μεγάλες καταπράσινες εκτάσεις στις οποίες βόσκουν αμέριμνες αγελάδες ντόπιος κτηνοτρόφων. Μάθετε περισσότερα για τα Περτουλιώτικα λιβάδια σε άλλο σημείο της σελίδα, στα Αξιοθέατα.