Η Πύλη

Το Το χωριό Πύλη, η παλιά Πόρτα, το πέρασμα από τον Θεσσαλικό κάμπο προς τα βουνά

Την Πύλη χωρίζει από τον συνοικισμό της Πόρτα-Παναγιάς ο Πορταϊκος ποταμός. Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη, γιατί βρίσκεται στο κέντρο σπουδαίων βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων, αλλά και γιατί αποτελεί πέρασμα (πύλη) για τα γραφικά χωριά του Ασπροποτάμου και την Άρτα. Σήμερα είναι έδρα του ομώνυμου Δήμου και αριθμεί περίπου 2.500 κατοίκους, ενώ ολόκληρος ο Δήμος Πύλης φτάνει τους 4.500.

Στη θέση του συνοικισμού Πόρτα-Παναγιά βρισκόταν η βυζαντινή πόλη Μεγάλαι Πύλαι ή Μεγάλη Πόρτα, η οποία στην Τουρκοκρατία ονομαζόταν Πόρτα-Παζάρ. Ο Άγγλος περιηγητής W. M. Leak (Ληκ), που πέρασε από εκεί το 1810, την αναφέρει ως Απάνω Πόρτα ή Πόρτα Παναγιά, σε αντίθεση με τον καινούργιο οικισμό της Πόρτας, ο οποίος είχε ήδη αναπτυχθεί στη δεξιά όχθη του ποταμού Πορταϊκού και που τον αναφέρει ως Κάτω Πόρτα ή Πόρτα-Νικόλα. Και τα δύο ονόματα (Πύλη και Πόρτα) έχουν σχέση με τη γεωγραφική θέση της κωμόπολης. Στον συνοικισμό Πόρτα-Παναγιά γεννήθηκε ο μητροπολίτης Λαρίσης Βησσαρίων Β΄ (1490-1540) ο οποίος ανακηρύχτηκε άγιος και πολιούχος των Τρικάλων, της Καλαμπάκας και της Πύλης. Η Πύλη υπήρξε πολλές φορές πεδίο σοβαρών μαχών εξαιτίας της θέσης της. Καταστράφηκε επανειλημμένα από τους κατακτητές. Τελευταία φορά πυρπολήθηκε από τα Ιταλικά στρατεύματα την 8η Ιουνίου 1943.

Ο Πορταίτης τρέχει να συναντήσει τον Πηνειό

Ο Πορταίτης, παραπόταμος

Ο Όμηρος τον αποκαλεί αργυροδίνη. Κατά την Ελληνική μυθολογία ο Πηνειός ήταν γιος του Ωκεανού και της Τιθύος, όπως όλοι άλλωστε οι ποταμοί κατά την ιδεοανθρωπόμορφη τότε αντίληψη. Με το όνομα Σαλαβριάς φέρεται κατά τον Μεσαίωνα, όπου πρώτη που τον ονομάζει έτσι είναι η Άννα Κομνηνή, το 1150 μ.Χ.

Ταξιδεύοντας από τη Στερεά Ελλάδα προς Τρίκαλα

Mπαίνοντας από τη Στερεά Ελλάδα στη Θεσσαλία, από την περιοχή της Λαμίας προς Καρδίτσα απλώνεται μπροστά   μας ο απέραντος θεσσαλικός κάμπος. Περνάμε τη γέφυρα του Πηνειού του πολυτραγουδισμένου ποταμού της Θεσσαλίας, που σήμερα είναι πνιγμένος στα καλάμια.

Δεξιά μας το χωριό Γλυνός, εμπρός μας ο δρόμος ευθύς, ανοικτός διασχίζει τον κάμπο, έχοντας αριστερά και δεξιά του δενδροστοιχίες με λεύκες, γαύρους και πλατάνια.

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και Μανιταριών της Καλαμπάκας

Προσφάτως εγκαινιάστηκε και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και Μανιταριών της Καλαμπάκας που περιλαμβάνει μια πλούσια συλλογή πτηνών και θηλαστικών καθώς και ένα ολοκληρωμένο μουσείο μανιταριών, το πρώτο στο είδος του στην Ελλάδα. Υπάρχουν περίπου 300 είδη ζώων και αρκετές δεκάδες με τα κυριότερα είδη μανιταριών.