Ως επακόλουθο, η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα έχει αναρίθμητα χορτοφαγικά φαγητά ως κυρίως πιάτα, που βασίζονται σε εποχικά ελληνικά προϊόντα, φασόλια και όσπρια, αγριόχορτα, ζυμαρικά, ρύζι και άλλα πολλά.
Από την άλλη οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε το φαγητό με την σοβαρότητα, αλλά και με υπέρμετρο ρομαντισμό. Δεν τρώμε απαραίτητα όταν πεινάμε. Το φαγητό δεν θεωρείται μόνο ανάγκη, αλλά και αφορμή για παρέες, συναθροίσεις και διασκέδαση. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει να μπαίνει ένα καλό πιάτο φαγητό στο τραπέζι. Σαν μαγνήτης, στιγμιαία θα μαζέψει από πάνω του όλη την παρέα.
Ας μην ξεχνάμε ότι πριν από χιλιάδες χρόνια, οι Έλληνες δημιούργησαν ένα από τους πιο σημαντικότερους πολιτισμούς και μέρος αυτού του πολιτισμού ήταν η ιδέα του ευ ζην. Ο Επίκουρος, για παράδειγμα, ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους της Ελληνιστικής περιόδου δίδαξε ότι ο σκοπός όλων των πράξεων καθε ατόμου πρέπει να είναι η επίτευξη της ευχαρίστησης και ηρεμίας και ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με τον περιορισμό από τις επιθυμίες του και την απελευθέρωση από τον φόβο προς τους θεούς και τον θάνατο. Η ευτυχία, η απλότητα και οι καλοί φίλοι που μπορείς να εμπιστευτείς γύρω από ένα τραπέζι με απλό φαγητό και κρασί, ήταν το επίκεντρο στη θεωρία του για την ζωή.
Όλα αυτά δείχνουν τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει ο γαστρονομικός τουρισμός και στον ξένο επισκέπτη, στην κουλτούρα του οποίου, το φαγητό χρησιμεύει απλώς για να μην πεινάμε.