Βουνίσιες συνταγές

Τα γαλακτοκομικά -και κυρίως τα τυριά- της περιοχής είναι μοναδικά. Η φέτα, το γαλοτύρι ή νιβατό, το κασέρι, το κεφαλοτύρι, ο τελεμές και το μανούρι έχουν ανάλογα με την εποχή καθημερινή παρουσία στο τραπέζι, όπως και το γιαούρτι ή το φρέσκο βούτυρο. Πρωταγωνιστικό ρόλο στη διατροφή είχε το χοιρινό κρέας.Tα λουκάνικα εμφανίζονται σε ποικιλία μορφών, ενώ από το λίπος του ζώου παρασκεύαζαν παλαιότερα τη λίπα (υγροποιημένο λίπος) με την οποία μαγειρεύουν ακόμη και σήμερα σε πολλά χωριά.

Μερικά από τα πιο γνωστά πιάτα της περιοχής είναι το αρνάκι του αμπελουργού, αρνάκι ψητό στον φούρνο πάνω σε αμπελόφυλλα, τα «λιανόματα» (που παρασκευάζονται από τα εντόσθια και τα περισσεύματα του σφαγίου) μαγειρεμένα με κρεμμύδι και ντομάτα, το «μπομπάρι», που είναι γεμιστό έντερο γουρουνιού με πράσα, η γίδα με τα χοντρά μακαρόνια και το «λαχανόψωμο».

Η μεγάλη μαγειρική παράδοση της περιοχής περιλαμβάνει πίτες κάθε λογής: τυρόπιτες και σπανακόπιτες, αλλά και την πασίγνωστη «μπατζίνα», έναν χυλό από αλεύρι και τυρί ψητό στη γάστρα (σε αντίθεση με τις περισσότερες εκδοχές στην παραδοσιακή της μορφή η μπατζίνα δεν περιέχει κολοκυθάκι), τον «πλαστό», κολοκυθόπιτες γλυκές και αλμυρές, πρασόπιτες και τραχανόπιτα με μπομπότα, καλαμποκάλευρο.

Και φυσικά και ο τραχανάς. Υλικό εύχρηστο, μπαίνει σε πολλές πίτες, σούπες ή κοκκινιστό κρέας. Συνυφασμένος με την κουζίνα της περιοχής, παράγεται με κατσικίσιο γάλα και σχεδόν πάντα είναι ξινός. Η τραχανόσουπα προσφέρεται με την προσθήκη ντόπιας σπιτικής φέτας και φρέσκου βουτύρου. Οι ντόπιες συνταγές περιλαμβάνουν «δέσιμο» της σούπας, με τριμμένο ψωμί, ενώ μέχρι πρόσφατα, αυτή η θρεπτική σούπα αποτελούσε μέρος ενός πρωινού ξεκινήματος και δεν προσφερόταν ως κύριο γεύμα.