Στα Τρίκαλα, οι Σαρακατσάνοι, οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες συναντήθηκαν μεταξύ άλλων στα νεότερα χρόνια κι έβαλαν το λιθαράκι τους στη διαμόρφωση της τοπικής γαστρονομίας. Eφόσον τηρούνται οι προδιαγραφές παρασκευής, ο απαιτητικός επισκέπτης, ο ταξιδιώτης που θέλει να γευτεί το τοπικό, το παραδοσιακό, το εκτιμά και το ανταμείβει.
Γιατί όλα είναι μια αλυσίδα, από το που θα φάμε, τι προϊόντα θα φάμε, ποια αξιοθέατα θα δούμε για να συνδέσουμε την ιστορία του τόπου με τα γνήσια τοπικά αγαθά του.
Τα Τρίκαλα αναπτύσσονται γαστρονομικά στην περιοχή «μανάβικα» ενώ και γύρω από το Ληθαίο γίνονται αξιόλογες προσπάθειες. Παράδειγμα προς μίμηση είναι η Φρανκφούρτη μου καθώς ο Ρήνος που διασχίζει την μεγαλούπολη χωρίζει από τη μια πλευρά την σύγχρονη πόλη με τους ουρανοξύστες και από την άλλη την παλιά παραδοσιακή Γερμανική πόλη με τις μπυραρίες, την παραδοσιακή γερμανική κουζίνα, με τα ξύλινα μεγάλα τραπέζια όπου κάθονται όλοι μαζί. Όλο αυτό το σκηνικό μπορεί να αναπτύξει τον τουρισμό. Αυτή είναι η πρόταση του διάσημου σεφ Νίκου Φωτιάδη για την γαστρονομική ανάπτυξη των Τρικάλων.