Εργασία και Κοινωνική Οικονομία Ανδρέας Ν. Λύτρας

Εργασία και Κοινωνική Οικονομία

Ανδρέας Ν. Λύτρας

Αγαπητοί φίλοι,

Σε αυτήν την περιορισμένη, χρονικά, παρέμβαση θα πραγματοποιήσω την εισήγησή μου, με την ιδιότητα του προοδευτικού ανθρώπου, τονίζοντας την ιδιότητα του «ανθρώπου». Άνθρωπος είναι αυτός που βλέπει ψηλά. Θα προσπαθήσω με τις προτάσεις μου να κοιτάξω ψηλά, επομένως να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα με την προοπτική του οράματος, αλλά, όπως και ο άνθρωπος που περπάτησε και σκέφτηκε, κρατώντας τα πόδια μου σταθερά στη γη. Είμαι δεσμευμένος στο σημερινό καταμερισμό του διαλόγου να εκθέσω σύντομα τις αξιώσεις για την ανάπτυξη της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και τις αρετές της συμμαχίας του συνεργατισμού και του πράσινου κινήματος, στην προοπτική της στρατηγικής ανασυγκρότησης και της πολιτικής «αντεπίθεσης» του προοδευτικού κινήματος στην Ευρώπη και το σύγχρονο κόσμο.

Συνεργατισμός και Πράσινο Κίνημα

Σκέφτομαι, πως στο πλαίσιο της προσεχούς Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και ιδίως της Ευρωζώνης, το ρόλο της μελλοντικής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που σήμερα είναι παντελώς ανεξέλεγκτη από του ευρωπαϊκούς λαούς και ξένη προς τις δημοκρατικές διαδικασίες (και τα ανάλογης αρμοδιότητας όργανα) της Ευρώπης, αναλαμβάνει (με αναμόρφωση της σχετικής συνθήκης) μία Κεντρική Συνεργατική Τράπεζα (με δημοκρατική οργάνωση = καθένας πολίτης έχει μια ψήφο και ίσο ατομικό κεφάλαιο). Είναι αυτονόητο ότι αυτή η οργάνωση εγγυάται την ελευθερία των συναλλαγών και ταυτόχρονα τον κοινωνικό έλεγχο της έκδοσης του νομίσματος, αλλά και ολόκληρου του φάσματος της νομισματικής πολιτικής. Η Κεντρική Συνεργατική Τράπεζα «εξακτινώνεται» σε Εθνικές Κεντρικές Συνεργατικές Τράπεζες οι οποίες βασίζονται στις ίδιες αρχές. Σημειώνω ότι οι Συνεργατικές Τράπεζες, επειδή ακολουθούσαν «αντί-κυκλική πολιτική», δεν εξέθεσαν τους μετόχους τους σε επικίνδυνες ή καταστροφικές επενδύσεις, όπως αυτές που ακολούθησαν οι εμπορικές τράπεζες, πριν την κρίση του 2007-8, αλλά και δεν χρειάστηκαν κρατική ενίσχυση κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής αστάθειας ή της δημοσιονομική κρίσης μετά το 2008.