Στρατηγική ανασύνθεση του τουριστικού προϊόντος

Μια τέτοια προσέγγιση θα είχε μικρή προστιθέμενη αξία, γιατί τέτοιες ενέργειες έχουν ξαναγίνει σε διάφορες αγροτικές περιοχές και η ισχύς τους ήταν μια παροδική αναλαμπή κινητικότητας των τοπικών παραγόντων.

Ο στρατηγικός σχεδιασμός βιοτουρισμού αποβλέπει στη συνολική ανασύνθεση του τουριστικού προϊόντος ώστε να ανασυγκροτηθεί και να ενισχυθεί το επιχειρηματικό περιβάλλον και το επιχειρηματικό υποκείμενο της περιοχής.

Ο βιοτουριστικός σχεδιασμός έχει ως αντικείμενο τη διάγνωση προβλημάτων, αναγκών και δυνατοτήτων, την πρόβλεψη μελλοντικών τάσεων και εξελίξεων και τη ρύθμιση ή και διόρθωση παραμέτρων που συνθέτουν ή επηρεάζουν το αναπτυξιακό περιβάλλον έχοντας ως επιδίωξη τις αλλαγές εκείνες, που προάγουν ή μεγιστοποιούν τα οφέλη (οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά) της αναπτυξιακής διαδικασίας.[1]

Με βάση τον ορισμό αυτό πραγματοποιούνται οι εξής ενέργειες:

• Διάγνωση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της περιοχής παρέμβασης μέσα από την αξιολόγηση των φυσικών, παραγωγικών και πολιτιστικών διαθέσιμων της περιοχής. Αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης.
• Διάγνωση των προβλημάτων μέσα από την ανάλυση των ευρύτερων επιπτώσεων του τουρισμού όπως έχει διαμορφωθεί έως τώρα και κυρίως μέσα από την εκτίμηση της Φέρουσας Ικανότητας, ο προσδιορισμός της οποίας αναδεικνύει, εκτός των άλλων, το θέμα της βιωσιμότητας του βιοτουριστικού προϊόντος από την άποψη της δυνατότητας (αντοχής) του συστήματος να το υποστηρίξει περαιτέρω.
• Πρόβλεψη των εξελίξεων μέσα από τη διερεύνηση της δυνητικής ζήτησης.

Με την ανάλυση SWOT (όπως παρουσιάζεται στην έρευνα που αφορά στο σημερινό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της υπό μελέτη περιοχής και στο σχέδιο μάρκετινγκ) επιτυγχάνεται συνδυαστική αξιολόγηση όλων των παραπάνω, η οποία αποτελεί ένα κοινά αποδεκτό μεθοδολογικό εργαλείο έρευνας και τουριστικού σχεδιασμού.

Ρύθμιση των επιμέρους παραμέτρων του αναπτυξιακού της περιβάλλοντος μέσα από την εξισορρόπηση-εναρμόνιση των εξωτερικών (κυρίως μη ελεγχόμενων) και των εσωτερικών (ελεγχόμενων) παραγόντων σε μια προσπάθεια αξιοποίησης των ευκαιριών, μεγιστοποίησης των ωφελειών και αποφυγής ή πρόληψης ενδεχόμενων κινδύνων και απειλητικών καταστάσεων.

Μέσα από την εξειδίκευση μακροπρόθεσμων αναπτυξιακών στόχων και θεσμικών-οργανωτικών εργαλείων επιτυγχάνεται ο κεντρικός στόχος που είναι: η μεγιστοποίηση της συμβολής του τουρισμού στην περιφερειακή οικονομία με γνώμονα το σεβασμό στις αρχές της ισόρροπης και βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης.